Wat, wat, Wat

Nou, Ankor Wat!
Ik heb mezelf een lang 'weekendje weg' cadeau gedaan, wat een goed idee!
Dat we met anderhalf uur vertraging vertrekken uit nat en grijs Singapore mag de pret niet drukken, ik verheug me op een warm welkom in Siem Reap, Cambodja. En mijn verwachtingen worden zwaar overtroffen... Na de afdaling van de vliegtuigtrap en een korte wandeling -waar vind je het nog- naar het luchthavengebouw zit er een delegatie van 10 douane-beambten klaar om ieders paspoort van de benodigde stempels en stickers te voorzien; alle 10 dragen ze bij aan ook voor mij weer een volle pagina. Dat is nog eens een welkomst-comité! Maar toch haalt dat het niet bij mijn collega Dara die mij ophaalt, naar het hotel brengt, een upgrade en fruitmand heeft geregeld, zijn neef als tour-guide voor het weekend heeft besteld en een ander voor tuk-tuk vervoer en me een hele stapel tourist folders in mijn handen duwt. Wat een schatje! Cambodjaanse vriendelijkheid stijgt met stip in mijn 'gastvrijheids-top-10'. En deze wordt nogmaals bevestigd in het hotel waar ik verblijf; nog meer warm welkom, dus ga de stad niet meer in en blijf lekker hier. Op de rooftop bar van het hotel neem ik een Tom Yam-yummie-soep met een glas witte wijn, ok 2, en ga dan lekker slapen en dromen. Van wat? Ja, van Wat. Ankor Wat.

Zaterdag is eerst voor uitslapen; na maar liefst 10 uur slapen word ik wakker van de zon die al flink op de luiken staat te branden. Dus snel uit bed en tijd voor ontbijt op het dakterras. Ik kan bijna niet wachten om de stad te gaan verkennen, maar laat me de omelet en grote portie vers fruit eerst goed smaken. Het is warm, ook hier 32 graden, en de zon is fel. De verleiding is om met een tuk-tuk naar de old market te gaan, maar ik besluit toch het pad langs de rivier te lopen. Eenmaal bij de overdekte markt aangekomen stort ik me in de wirwar van smalle gangetjes en laat me overweldigen door alle kleuren en geuren... Rauw vlees ongekoeld op een kleedje, nog spartelende visjes in een afwasteiltje, groente- en fruitsoorten die ik nog nooit heb gezien. Er wordt druk onderhandeld en ik word regelmatig staande gehouden; 'madame, madame, buy something from my shop? You are my first customer, i give you good price... Uiteindelijk verlaat ik toch zonder souvenirs de markthallen, tijd voor koffie. Vanaf een terrasje bekijk ik het drukke leven op straat; kleurrijk en vriendelijk schouwspel. Wat is het hier leuk!
Om 13:00 haalt collega Dara mij op bij het hotel voor een lunch bij weer een andere collega thuis. Het hele booking.com team is uitgenodigd inclusief familie. Terwijl de meeste vrouwen in de keuken het eten voorbereiden drink ik, zittend op een groot kleed, met de mannen een biertje. We krijgen gedroogde vis (lekker!), rauwe kokkeltjes ('cambodian oysters', zoals ze zelf zeggen) met Chili en suiker en dan als klapstuk: witte reiger... Wat? Ja, inderdaad zo'n chagrijnige kijkende vogel. Kan ik opeens een stuk minder goed met stokjes eten, valt de reiger zo van het stokje. Wat jammer...
Terwijl de bbq nog in volle gang is moet ik toch het feestje verlaten... Ik ga naar de zonsondergang kijken bij de tempels. De tuk-tuk driver haalt me op bij het hotel en we gaan op weg naar Ankor wat. Hier heb ik naar uitgekeken! Als we Ankor naderen krijg ik ondanks de warmte toch kippenvel; wat een adembenemend gezicht deze 'hoop oude stenen' tegen het avondlicht! Maar we gaan in volle vaart voorbij, want de driver heeft een andere plek in gedachte, maar wat? We krijgen motor-pech! 'Tuk-tuk en panne', dus ik ben net te laat om de tempel te mogen beklimmen. Dan maar aan de voet van de tempel de zon zien zakken. Ook mooi, maar dit wil ik nog wel een keertje overdoen en ik weet wel met wie... Ik ken namelijk een specialist in zonsondergangen die me waarschijnlijk ook weer veilig in het donker naar beneden kan brengen.
Nu gaan we met honderden tegelijk in het donker in een soort polonaise weer van de berg af achter die ene persoon aan die wel een zaklantaarn heeft gekocht! En het duurt ook even voor ik in de weerwar van tuk-tuk's mijn driver weer heb gevonden, maar ook dat komt goed en hij brengt me terug naar de stad en zet me af bij Pub street. De naam laat niet veel te raden over en gelukkig voorziet de straat ook in een paar prima restaurants. 'Traditional khmer cuisine' wordt het en ik kies voor een veilig en heerlijk gerecht met beef, 1 reiger is genoeg voor vandaag. Glaasje wijn erbij en ik proost op een prima dag, maar er ontbreekt nog wel wat...
Wat? Een massage natuurlijk!
Ik heb namelijk expres bezuinigd op het hotel om een -extra- massage te kunnen doen. Deze gedachte maakt mij wel heel erg aan het lachen als ik het prijskaartje bij een van de vele massage salons op de night market zie: Foot massage, half uur; 2 us dollar. Dat wordt dus een hele lange massage, elke dag. Achterover leunen in een stoel terwijl mijn voeten en kuitspieren goed onder handen genomen worden; lekker met een lichte 'au'. Morgen nog maar een keer dan...
Nu is het programma voor vandaag compleet, ik kan terug naar het hotel. Nog even met mama bellen en dan lekker slapen, want morgen moet ik heel vroeg op; dan wordt het pas echt Ankor Wat! Hoe spannend is dat!