Hai Shanghai

Zondagochtend, kwart over 7. Uit Nederland komt het bericht dat Anouk als 9e eindigt op het eurovisie-songfestival, heb ik een mooi feestje gemist.
Hier neem ik met spijt afscheid van mijn appartement aan Robertson Walk; ik ga vooral mijn balkonnetje missen met uitzicht op skyline en het zwembad, het geroezemoes van de restaurantjes beneden. Het was een prima plek voor een goede start in Singapore. Maar vandaag wacht weer een nieuw avontuur; ik ga naar Shanghai.

1 koffer blijft achter en 1 koffer in de taxi; ik ben op weg. Altijd weer spannend zo'n reisdag.
Ben ik wel op tijd? Natuurlijk ben ik op tijd en ik sluit achteraan in de rij met chinezen bij de incheckbalie.
Heb ik niet teveel bij me? 19,5 kilo; 't kan net, gelukkig dat ik een paar schoenen heb 'thuis' gelaten.

We vertrekken iets te laat; zou het te maken hebben met het rare geluid dat ik hoor als we over de startbaan rijden? Maar we gaan gewoon verder, en het lijkt alsof ik de enige ben die onrustig in z'n stoel schuift. Als niemand zich druk maakt, dan doe ik 't ook maar niet. Achterover leunen en ontspannen dus. Een maaltijd en twee films later landen we veilig op Pudong airport, pfff gelukkig maar.
Immigratie, koffer ophalen, geld pinnen. Dat laatste de grootste uitdaging, maar bij de 8e poging wil de geldautomaat mij wel 1500 yuan of rmb 'geven'. Dan kan ik dus op zoek naar een taxi die mij naar het hotel gaat brengen. Ik zak onderuit op de achterbank van de volkswagen santana, maar niet voor lang. Deze chineze Niki Lauda gaat als een bezettene uit de startblokken. Snel op zoek naar de gordels, maar helaas... de helft is maar geleverd, dus wel een gordel maar geen 'vastmaakdingetje'. Goed opletten dus. 'Niki' trapt het gaspendaal nog eens lekker in, maar als er tachtig op de weg staat gaat hij vol in de ankers, om daarna weer flink op te trekken. We zwalken van de ene naar de andere baan, elke doorgetrokken streep negerend en ondertussen worden we ook nog eens links of rechts ingehaald. We stormen met z'n allen in volle vaart op (23...) miljoenen stad Shanghai af. Uiteindelijk is het het drukke verkeer dat ons stopt; we staan in de file. Heb ik eindelijk rustig de tijd om deze enorme stad op me te laten inwerken. Hoewel ik er vorig jaar ook al eens was, maakt de omvang weer veel indruk. Ik kijk mijn ogen uit. De chinees in de taxi naast mij kennelijk ook, ik krijg een vette knipoog. Oohh..
Dan zijn we na een uur bij het hotel, eindelijk! En ik maar denken dat vliegen met China Eastern Airlines de uitdaging zou zijn vandaag...

Snel inchecken en alweer een fijne kamer, dit keer op de 14 etage, met een waanzinnig uitzicht! Ik zie wolkenkrabbers, ik zie knipperende neonreclames, ik zie heel veel meer moois. "Hai, Shanghai, indrukwekkende stad, goed je weer te zien."