Hoelang is een Chinees?

Nou, best lang! Daar waar ik in Japan nog ruim boven de menigte uitstak is dat hier in Shanghai wel anders. En behalve dat er lange Chinezen zijn, zijn er vooral ook heeeeel veel van. Afgelopen zondag had ik een plek in Shanghai gevonden waar de Chinees-dichtheid per m² wel heel erg groot was; Yuyuan gardens en omringende old city. Een plek waar kennelijk de Chinees-op-vakantie-in-eigen-land ook graag heen gaat. En dat snap ik wel, want het is een oud gedeelte van de stad waar prachtige thee- en handelshuizen met indrukwekkende houtsnijwerken staan, afgewisseld met protserige souvenierwinkeltjes dat wel, maar ook de taoistische 'temple of the town god', een park met tuinen uit het Ming tijdperk en de wereldberoemde maar mij tot dan toe totaal onbekende zig-zag bridge, waarover later meer.
Eerst maar terug naar deze zondagmorgen waar ik vol goede moed vertrok naar deze Yuyuan gardens, wederom met een flinke watervoorraad én het blauwe handdoekje want ook hier ongenadig warm. Ik was er redelijk vroeg, vlak na mijn Chineze ontbijtje, dus de straten waren vol maar er was nog wel doorheen te komen. Eerst maar de tempel van de 'dorpsgod', waar de wierook, mits in beperkte mate, een rustgevende uitwerking op mij heeft, maar zodra een buslading Chineze oma's hele bossen wierookstokjes tegelijk brandt wordt het me toch wat te veel. Ik verlaat de tempel voor een kop koffie bij het niet zo traditioneel-Chineze Starbucks. De koffie is niet bijzonder, maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door het uitzicht op een pleintje waar het krioelt van de mensen. Eens temeer zie ik Chinezen dwars door elkaar en vooral ook tegen elkaar aanlopen zonder op of om te kijken, als botsautootjes, en tot mijn verbazing lijkt het ze niet te deren. Ik krijg er de kriebels van, maar zolang ik er van een afstandje naar kan kijken is het wel komisch. Toch moet ik uiteindelijk ook die menigte weer in en op naar het volgende doel; de tuinen. Prachtige prieeltjes, kunstige rotsformaties, bijzondere bomen en kleurige bloemen, maar vooral de waterpartijen zijn erg aantrekkelijk. Wat zou ik graag een verfrissende duik willen nemen!
Het water volgend kom ik bij die bekende houten zig-zag brug over een water met enorme koikarpers en in het midden een prachtig en een van de meest bekende theehuizen van China. Het ziet er allemaal indrukwekkend uit, maar wel jammer dat al die Chinezen zo in de weg staan voor mijn foto. Het is flink dringen en met al die mensen om me heen stijgt de temperatuur nog een paar graden. Tijd om terug te gaan naar het hotel dus!
De rest van de zondag is rustig en gebruik ik om me voor te bereiden op een volle trainingsweek en contact met Nederland. Heerlijk om even deelgenoot te zijn van de ontbijtrituelen :-)
Maandag ga ik naar kantoor voor de eerste van 5 dagen training; het is een druk schema en een behoorlijke uitdaging om de Chinezen aan het werk te krijgen. Ze praten graag...in het Chinees, ze zijn druk...in het Chinees, ze eten graag...Chinees, ze doen lekker hun eigen ding...Chinees. Zoals gezegd, een uitdaging en ik kan er nog niet echt blij van worden of veel voldoening halen uit de trainingen, dus tel ik maar snel de dagen af tot ik hier weer weg mag. Niet leuk, wel waar. Er zijn toch echt meer gastvrije, vriendelijkere en beleefde volken elders in Azië, maar gelukkig maakt een diner met mijn Chinese collega uit Beijing op woensdagavond veel goed. We hebben een gezellig avond en eten heerlijk...Italiaans. Vooruit, ik geef de Chinezen het voordeel van de twijfel en ik verzamel zin en moed om op donderdagavond te gaan eten bij een Chinees restaurant... tot het moment dat de Chinees achter mij op straat luidruchtig zijn neus ophaalt en het net verzamelde resultaat vlak voor mijn voeten laat landen. En dat is echt niet fijn als je je leuke en net in Singapore gekochte open sandaaltjes aan hebt...dus geen chinees meer voor mij! China is echt een prachtig land, maar kan er iemand iets doen aan de kwaliteit van 'made in China'?
Uit nijd ga ik lekker Japans eten en nog beter...ik tel nu de uren af tot mijn broodje kaas!

Hoelang is het nog Chinees?
Gelukkig niet lang meer en ik kan niet wachten!