Twee kroketten met brood

Zaterdagochtend 24 augustus, 04.55. Met een zachte bons landt het grote KLM toestel vanuit Shanghai op Nederlandse bodem. Ik ben nog maar nauwelijks wakker na een vlucht van bijna 11 uur en een aaneenschakeling van hazenslaapjes, maar als de stewardess ons een goedemorgen en 'welkom thuis' wenst zit ik rechtop in mijn stoel. Ik ben thuis, een hele week. Een hele week frisse lucht, daar had ik me op verheugd na de hitte van Shanghai en Tokyo, net als even geen 'kip met rijst', maar het meest kijk ik uit om lieve vriendjes, vriendinnetjes, familie en natuurlijk Robinson weer te zien, vast te houden. Lekker lang vasthouden.
En ik hoef niet lang te wachten, want hij wacht op mij. Daar staat hij, in de aankomsthal, met een grote glimlach die de mijne weerspiegelt. Zo blij! Allebei!

Om de overgang niet te groot te laten zijn is het lekker warm in zijn auto; 21,5 graden, maar dat is nog niets bij het warm onthaal in mijn eigen huis met mooie bloemen, lieve kaartjes en bruine boterhammen met kaas en hagelslag! Oja, en even elkaar vasthouden, maar niet te lang want Robinson heeft andere verplichtingen en ik ook. Nou ja, verplichtingen....even snel mijn koffer open, even zitten op mijn eigen bank en dan koffie drinken met Nicole. We hebben zoveel om bij te praten dat de koffie zo overgaat in vervroegde lunch, want met mijn jetlag lust ik om een uur of 11 wel wat en ik bestel...twee kroketten met brood. Wat een feestje! Nu de eerste honger is gestild en de grootste belevenissen zijn gedeeld heb ik opeens enorme behoefte aan nog zo'n Nederlands ding; even naar de Hema. Ik koop nagellak, want ik moet deze hele week zonder de singaporese nagelstyliste...zou ik de week wel doorkomen?
Ik kom er snel achter; geen tijd om mijn nagels te lakken; wel veel tijd maken om zoveel te doen, zoveel mensen te zien, zoveel gezelligheid, te beginnen in de Iepstraat. Zaterdagavond eten bij Gak en Chris tot ik van vermoeidheid met m'n neus in een bord met pasta val, zondagmorgen weer fris en fruitig aan de koffie bij Gabor.
Zondagmiddag is voor zand tussen mijn tenen, schelpjes zoeken, zeelucht, goede wijn, lekkere hapjes en ons eigen eilandje. Robinson is terug!
Maandag en dinsdag ben ik op kantoor; werken wordt afgewisseld met veel koffie-drinken, uitgebreid lunchen en oh ja een meeting over wat ik ga doen als ik straks weer terug ben. Goed voorbereiden en goed voor mezelf zorgen, doen wat ik leuk vind; daar heb ik in Singapore nog meer van geleerd en dat bevalt me prima. Nu eens kijken wat me dat straks gaat opleveren :-)
Na werk op maandag biertjes drinken en lekker eten met Sander en Elvira, op dinsdag gaan we voor 'east meets west' en op woensdag richting Haarlem voor thee met stroopwafels bij Jo, Alex en Charly en vier ik mijn verjaardag alvast thuis met de familie. Mama heeft toastjes met gerookte paling en natuurlijk is er nog meer gezonds; Thaise roerbakschotel met vis. Heerlijk en vooral heel fijn om weer even thuis te zijn.

Hieperdepiep hoera! Donderdag ben ik jarig, net als Leontine, Amin, Roel en Christianne. Ik vier mijn verjaardag met een taartje bij mama en Paul, daarna met 3 dikke zoenen van mijn lieve, lieve oma gevolgd door een hele fijne lunch op een zonnig Haarlems terras met mijn zusje. Dan is het tijd voor afscheid en om naar Utrecht terug te gaan. Nog even langs bij Suus en dan naar de Iepstraat. Ik herken het huis van de jarige door de ballon aan de voordeur, maar dat dat slechts het begin was had ik toen nog niet kunnen vermoeden... Binnen liggen wel 50 ballonnen, hangen overal slingers er is er rijkelijk gestrooid met confetti. Wat een feestje! Wat voelt dat jarig! Geweldig! Maar er ontbreekt nog 1 (lekker) ding...je had het vast al geraden...Robinson!
Hij neemt me mee op een culinaire ontdekkingsreis; een 8 gangen-diner met wonderbaarlijke, overheerlijke gerechten en bijbehorende bijzondere wijnen. Wat fijn om zo samen te zijn. het wordt een avond om nooit te vergeten, een verjaardag om nooit te vergeten en weer een hele mooie herinnering gemaakt!

Vrijdag gaan we golfen, heerlijk lekker buiten spelen, maar het gaat niet vanzelf. We slaan af met enigszins trillende handjes en ook nog eens vanaf de verkeerde hole. Zou het de drank van gisteren zijn?
Gelukkig klaart het langzaam op in ons hoofd al is het te laat voor goede resultaten, maar dat maakt ons niks uit. Het is een heerlijke dag die we afsluiten bij vrienden in Den Haag, die tot mijn vreugde een haring serveren bij de borrel. En dan achter op de fiets weer naar huis :-)
Zaterdag is er de verjaardagslunch voor Leontine; leuk om een lief vriendinnetje te kunnen verrassen en bovendien heerlijk te eten, dat gekookt en gereserveerd wordt door Roland, Max en Tim.
Pffff...'s avonds land ik moe en voldaan op de bank; film kijken, vroeg naar bed. Ik wil er nog niet aan denken, maar morgen moet ik mijn koffer weer pakken. Wat kan en wil ik nog doen op de laatste dag van mijn mini-vakantie? In ieder geval nog 1 keer boterhammen met hagelslag en vooruit...nog 1 keer bier en bitterballen!

Maandagochtend vertrek ik bepakt en bezakt naar Amsterdam; nog een dagje op kantoor en -niet onbelangrijk- kijken of mijn paspoort terug is van de Chinese ambassade met een nieuw visum erin. 'S morgens nog geen paspoort, dus ik drink koffie met Marnix. 'S middags nog geen paspoort dus ik ga lunchen met elly, aan het einde van de middag nog geen paspoort dus theedrinken met lisette tot om 17:45 het verlossende telefoontje komt. Paspoort is binnen met visum. Ik kan richting vliegveld, richting terugreis van 16 uur.

Een allervriendelijkste Amsterdamse taxi chauffeur brengt mij naar Schiphol en de eerste vraag laat niet lang op zich wachten..
Waaroh gaat de reis naar toe?
Ik: Naar Singapore, meneer.
Hij: Zohoo, dat is een eindje weg. Spreken ze daaroh allemaal Engels?
Ik: De meeste wel, meneer
Hij: maar dan spreekt u zeker ook wel een beetje Aziatisch?
Ik: uhhh, (huh?) ja hoor.
Hij: ze eten daaroh allemaal rare dingen, hoor ik. Zoals bij expeditie Robinson...
Ik: hihi
Hij: ken je daaroh ook gewoon Chinees eten?
Ik: jawel, ze hebben er wel 'kip met rijs' en 'rijst met kip'
Hij: geen kroketten met brood zeker?
Ik: nee, daarvoor moet ik nog 75 nachtjes slapen, dan ben ik weer thuis!