Oh man, Oh maan, Oman
Door: Tina
Blijf op de hoogte en volg Tina
03 April 2007 | Oman, Khaşab
Yalla, yalla, let's go!
Fady komt ons in het hostel ophalen en we gaan richting Oman, maar niet voordat we -tot grote ergernis van Steffen- nog maar eens een shoppingmall bezoeken voor koffie en een afternoon snack. Ook oud-collega Suzie komt nog even langs en zo krijg ik langzaam weer het Golden Tulip gevoel. Het is leuk om zowel Suzie als Fady weer te zien en nu dan ook eindelijk 2 hotels te bezoeken.
Eerste bestemming is Golden Tulip Resort Dibba net over de grens in Oman op het Musandam Pensinsula. Twee uur rijden met de ondergaande zon in onze rug, maar donker als we aankomen in het hotel dat mooi blauw verlicht is. Na een rondje door het hotel en onze spullen in de kamer te hebben gelegd dineren we met Fady buiten op het terras bij het licht van de bijna volle maan... oh maan, Oman 't is mooi!
De volgende dag heb ik een afspraak en lunch met de trainingsmanager van het hotel, het lijkt wel werk... kan ik langzaam weer aan het gevoel wennen ;-) maar ook weer snel vergeten als ik over het strand loop; helder blauw water tot aan de horizon. Golden Tulip moet nog even wachten.
Aan het einde van de middag gaan we op weg voor 3 uur door het rotslandschap; het is inmens, indrukwekkend, kaal en het grijs van de rotsen steekt scherp af tegen de fel blauwe lucht die langzaam verkleurd bij ondergaande zon. Zou het er op de maan ook zo uit zien?
Uiteindelijk komt Golden Tulip Resort Khasab in zicht; we hebben nog een paar haarspeldbochten te gaan, maar staan uiteindelijk in het volgende hotel, waar ik word begroet door 2 bekenden; Issa en Abdullah, beide deelnemers aan de Golden Tulip Sales Conference 2006.
Weer een mooie kamer, met uitzicht op zee en weer ontbreekt het ons aan niets. We eten in het restaurant en proosten met een Argentijnse Malbec op een mooie reis en goede herinneringen :-)
Maandag - vroeg op, de 'werkweek' begint! We gaan varen op een Dhow door de Straat van Hormuz. Het is bijna een prive-cruise met verder alleen nog Nederlandse Jan, Margot en Aniek op de boot; Steffen leert Nederlands vandaag. We zijn nog niet net vertokken of we krijgen meer gezelschap; wel 10 dolfijnen komen om de boot zwemmen en de kunst is deze snelle zwemmers goed op de foto te krijgen. We weten bijna niet waar we kijken moeten, ze zijn overal; super!
Tijd om verder te gaan varen we een aantal khors (fjorden) in en zien kleine nederzettingen die alleen bereikbaar zijn per boot; wat een eenzaamheid! Maar niet voor ons... we varen naar Telegraph Island en gaan -samen met 5 andere boten- voor anker voor een rondje snorkelen. Het water is zo helder dat je vanaf de boot de vissen al ziet zwemmen, maar we willen dichterbij en gaan dus overboord; mooi, mooi mooi! Het is veel te snel weer tijd om terug te gaan en 's middags is voor relaxen rond het zwembad van het hotel. Totdat het begint te regenen... speciaal voor mij -zeggen ze in het hotel- om vast te wennen aan het nederlandse weer, maar hopelijk schijnt morgen thuis gewoon de zon!! De manager Rabih nodigt ons uit voor het diner en we laten ons verrassen; de Arabische keuken!
Humuz, Haloumi, arabisch brood, garnalen, kreeft, zoete toetjes, maar dat is nog niet alles! Na het eten zakken we onderuit in de Sheesha-bar en al lurkend aan de waterpijp met aarbeien-smaak komen we volledig tot rust na deze drukke dag. Echter het volgende programma onderdeel vergt weer alle aandacht en volledige concentratie, zeker van de mannen in het gezelschap; we gaan naar de bar met buikdanseressen! Ik kijk naar de mannen in hun witte jurk en vele gekleurde tulbanden, zij op hun beurt zien 3 marokaanse dames op het podium met hun heupen zwaaien en vet rollen. Oh man... het ziet er niet heel spannend uit, maar zij vinden het prachtig. Ik droom van witte jurken... oh man!
Dinsdag word ik wakker met het besef dat dit mijn laatste dag is van 6 maanden tina-on-tour; morgen in het vliegtuig weer naar huis. Het is een raar gevoel en wil er nog niet teveel aan denken; nog 1 dag genieten van dit mooie land en vriendelijke mensen. Rabih neemt ons mee in de jeep voor een bezoek aan het fort van Khasab en een tocht door de bergen. Steile en stoffige wegen en zo af en toe de vrij rondlopende geiten ontwijken; kleinegeitje;-) Het uitzicht is verbluffend mooi; zou de maan er ook zo uitzien? We moeten echt weer terug; terug naar het hotel, terug naar Dubai en uiteindelijk terug naar huis... Morgen -over minder dan 24 uur- ben ik weer in Nederland - inshallah! Ik verheug me jullie weer te zien!
Fady komt ons in het hostel ophalen en we gaan richting Oman, maar niet voordat we -tot grote ergernis van Steffen- nog maar eens een shoppingmall bezoeken voor koffie en een afternoon snack. Ook oud-collega Suzie komt nog even langs en zo krijg ik langzaam weer het Golden Tulip gevoel. Het is leuk om zowel Suzie als Fady weer te zien en nu dan ook eindelijk 2 hotels te bezoeken.
Eerste bestemming is Golden Tulip Resort Dibba net over de grens in Oman op het Musandam Pensinsula. Twee uur rijden met de ondergaande zon in onze rug, maar donker als we aankomen in het hotel dat mooi blauw verlicht is. Na een rondje door het hotel en onze spullen in de kamer te hebben gelegd dineren we met Fady buiten op het terras bij het licht van de bijna volle maan... oh maan, Oman 't is mooi!
De volgende dag heb ik een afspraak en lunch met de trainingsmanager van het hotel, het lijkt wel werk... kan ik langzaam weer aan het gevoel wennen ;-) maar ook weer snel vergeten als ik over het strand loop; helder blauw water tot aan de horizon. Golden Tulip moet nog even wachten.
Aan het einde van de middag gaan we op weg voor 3 uur door het rotslandschap; het is inmens, indrukwekkend, kaal en het grijs van de rotsen steekt scherp af tegen de fel blauwe lucht die langzaam verkleurd bij ondergaande zon. Zou het er op de maan ook zo uit zien?
Uiteindelijk komt Golden Tulip Resort Khasab in zicht; we hebben nog een paar haarspeldbochten te gaan, maar staan uiteindelijk in het volgende hotel, waar ik word begroet door 2 bekenden; Issa en Abdullah, beide deelnemers aan de Golden Tulip Sales Conference 2006.
Weer een mooie kamer, met uitzicht op zee en weer ontbreekt het ons aan niets. We eten in het restaurant en proosten met een Argentijnse Malbec op een mooie reis en goede herinneringen :-)
Maandag - vroeg op, de 'werkweek' begint! We gaan varen op een Dhow door de Straat van Hormuz. Het is bijna een prive-cruise met verder alleen nog Nederlandse Jan, Margot en Aniek op de boot; Steffen leert Nederlands vandaag. We zijn nog niet net vertokken of we krijgen meer gezelschap; wel 10 dolfijnen komen om de boot zwemmen en de kunst is deze snelle zwemmers goed op de foto te krijgen. We weten bijna niet waar we kijken moeten, ze zijn overal; super!
Tijd om verder te gaan varen we een aantal khors (fjorden) in en zien kleine nederzettingen die alleen bereikbaar zijn per boot; wat een eenzaamheid! Maar niet voor ons... we varen naar Telegraph Island en gaan -samen met 5 andere boten- voor anker voor een rondje snorkelen. Het water is zo helder dat je vanaf de boot de vissen al ziet zwemmen, maar we willen dichterbij en gaan dus overboord; mooi, mooi mooi! Het is veel te snel weer tijd om terug te gaan en 's middags is voor relaxen rond het zwembad van het hotel. Totdat het begint te regenen... speciaal voor mij -zeggen ze in het hotel- om vast te wennen aan het nederlandse weer, maar hopelijk schijnt morgen thuis gewoon de zon!! De manager Rabih nodigt ons uit voor het diner en we laten ons verrassen; de Arabische keuken!
Humuz, Haloumi, arabisch brood, garnalen, kreeft, zoete toetjes, maar dat is nog niet alles! Na het eten zakken we onderuit in de Sheesha-bar en al lurkend aan de waterpijp met aarbeien-smaak komen we volledig tot rust na deze drukke dag. Echter het volgende programma onderdeel vergt weer alle aandacht en volledige concentratie, zeker van de mannen in het gezelschap; we gaan naar de bar met buikdanseressen! Ik kijk naar de mannen in hun witte jurk en vele gekleurde tulbanden, zij op hun beurt zien 3 marokaanse dames op het podium met hun heupen zwaaien en vet rollen. Oh man... het ziet er niet heel spannend uit, maar zij vinden het prachtig. Ik droom van witte jurken... oh man!
Dinsdag word ik wakker met het besef dat dit mijn laatste dag is van 6 maanden tina-on-tour; morgen in het vliegtuig weer naar huis. Het is een raar gevoel en wil er nog niet teveel aan denken; nog 1 dag genieten van dit mooie land en vriendelijke mensen. Rabih neemt ons mee in de jeep voor een bezoek aan het fort van Khasab en een tocht door de bergen. Steile en stoffige wegen en zo af en toe de vrij rondlopende geiten ontwijken; kleinegeitje;-) Het uitzicht is verbluffend mooi; zou de maan er ook zo uitzien? We moeten echt weer terug; terug naar het hotel, terug naar Dubai en uiteindelijk terug naar huis... Morgen -over minder dan 24 uur- ben ik weer in Nederland - inshallah! Ik verheug me jullie weer te zien!
-
03 April 2007 - 16:46
Peter:
Welkom thuis Tina,
ik heb aan je lippen gehangen en bijna evenveel genoten als jij!
Dank je wel voor het delen van deze "once in a lifetime" ervaring.
Hopelijk tot ziens.
Peter Brandt -
03 April 2007 - 18:22
Angelique:
Lieve Tinus, je avontuur zit er nu dan echt op! Je hebt een waanzinnige ervaring opgedaan en in alles je hart gevolgd! Ik heb je optimistme hierin altijd gewaardeerd. Jij komt er wel!
Welcome home!
Dikke kus,
Angelique -
03 April 2007 - 18:36
Floos:
Eindelijk! Het duurde echt te lang. Inmiddels zit je denk ik al in het vliegtuig, dus bij deze Welcome Back!
Ik kom je zoenen!
-
04 April 2007 - 07:12
Wendy!!!:
Hey Tien!!! Bijna land je op Schiphol, kep genoten van al je leuke boeiende reisverhalen, maar af toe was k wel heeeeel erg jaloers... Je heb mooie herrineringen aan deze reis!!! Vanmiddag kun je lekker ieder1 weer in de armen sluiten!!! Geniet ervan meis!!! Misschien tot gauw! XXX Wendy -
04 April 2007 - 07:15
Mirjam:
HEEEEEEEEEE Tinus,
volgens mij ben je NU alweer in het land.. onvoorstelbaar hoe snel zoiets opeens toch ook weer voorbij is!
Nou, je hoeft in ieder geval geen maanden aan een foto/dagboek te werken; dit reisverslag was méér dan goed!
Welkom thuis meissie, tot snel.
Kus, Mirjam
-
04 April 2007 - 11:38
Gaab:
Lieve 10a-was-on-tour, CU@Schilphol!!! knuffel, Gaab -
04 April 2007 - 16:28
Margot:
Salaam Tina, hopelijk ben je inderdaad goed aangekomen, je bent bekend met het inshallah gebeuren hier in Dubai lees ik wel, dus het zou ons niet verbazen als je via Parijs gevlogen bent :). Complimenten voor je leuke log, schrijfwijze en reis. Om jaloers op te worden.... Mijn emailadres op het kaartje werkt waarschijnlijk niet, bij thuiskomst merkte ik dat mijn server eruit ligt. Wil je die mooie zeemeneer of mevrouw voor mij mailen naar m.noordam@hotmail.com???
Bedankt voor de moeite, nog veel plezier de laatste weken en wij wensen je alle geluk van de wereld, wat je ook moge gaan doen! Hartelijke groet van Jan, Margot en Anique Noordam
-
04 April 2007 - 17:22
Anique:
Hé lieve Tina, je bent er weer!!!
Welkom thuis! Ook ik heb je gevolgd en net als vele anderen hier, genoten van je verhalen en mooie foto's. Wat een avonturen en wat een leven! Je ziet er trouwens supergoed uit, blijf nog maar een tijdje weg van het hockeyveld want dit kunnen we niet aan hoor! Gieniet van alles en iedereen de komende tijd en ik hoop je héél snel weer te zien. Lekker borrelen op een terras in Utrecht en dan nodigen we Esther natuurlijk ook uit, even bijkletsen.
Tot snel dus en vast fijne paasdagen,
liefs Anique
-
09 Juli 2014 - 16:27
Ellen Zwart:
Hallo Tina,
Wat een leuk reisverslag ,en wat zal je genoten hebben, met mijn dochter Margot en schoonzoon Jan en kleindochter annique ,zelf ben ik daar nooit geweest ,maar je reisverslag spreekt boekdelen
Vriendelijke groeten ellenzwart
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
