Sunshine state of mind
Door: Tina
Blijf op de hoogte en volg Tina
08 Februari 2007 | Australië, Sydney
Ik ben in Queensland - de sunshine state- en van het zonnige en zanderige Fraser Island vertrek ik verder richting Cairns; op naar Airlie Beach. De rit met de nachtbus is redelijk comfortabel; ik vouw me uit over 2 stoelen terwijl ik voor de 3e keer de film Garfield zie; lekker slaapverwekkend, dus doel bereikt :-) Om half 7 worden we gewerkt voor de ontbijtstop en zijn we nog maar 2 uur verwijderd van de eindbestemming. 'we zijn d'r bijna (2x), maar nog niet helemaal'
Maar dan toch eindelijk... Airlie Beach; vertrekpunt voor mijn zeiltocht naar de Whitsundays!
's Avonds is er een briefing voor ons 3-daags avontuur en ontmoet ik de andere zeilers; we zijn met 10 en gelukkig allemaal 25+; 2x Israel, 2x Duitsland, 3x UK, 1x Australie; geen prins. De voorbereidingen bestaan uit het inpakken van een tasje met bikini, handdoek, tandenborstel en BYO -dus kopen van bier en wijn. De volgende ochtend (dinsdag 30 jan.) vertrekken we gezamenlijk naar de haven en huren onderweg nog een 'stinger-suit' die ons moet beschermen tegen gemene kwallen. Dan is het wachten op ‘decky’ Robin die ons meeneemt naar de boot. ff uitleggen... een decky is iemand die de boot schoonmaakt/-houdt, eten kookt en ons vermaakt en Robin is in dit geval een vrouw. De andere bemanning: Geoff -de zeer ervaren schipper- en Judd -hulpje van de schipper- leuk en lekker jong. We zijn compleet en kunnen vertrekken; alle hens aan dek! We varen op de Card, een racejacht dat in 1989/1990 heeft meegedaan aan de Whitbread-race (nu Volvo Ocean Race). Om met deze boot wedstrijd te kunnen zeilen zijn 24 man nodig; wij zijn met 13 dus er moet hard gewerkt worden :-) Grootzeil en fok hijsen en met veel wind gaan we hard op weg... naar lunch en een mooie plek om te snorkelen. Het is echt te gek! Zon, zee, zeilen... 't is goed genieten.
's Middags gaan we voor anker in een mooie baai; eerst zelf lunchen, dan de vissen voeren. Dat wil zeggen; wij snorkelen terwijl Judd stukjes brood in het water gooit. Er komen tientallen vissen voorbij zwemmen in de mooiste kleuren en de haaien laten zich gelukkig niet zien. Wel zeesterren, zee-egels en koraal in alle vormen en kleuren. Uiteindelijk weer op het droge zeilen we verder naar de eindbestemming van de dag; een baai bij Hook Island. Robin heeft heerlijk gekookt; vis van de bbq (ja, bbq aan boord), salade en pasta -helemaal goed! Wat alleen niet zo goed is zijn de donkere wolken die zich samenpakken boven de baai en de druppels die na het eten vallen. Het is maar een bui -dachten we- en drinken een biertje op het mooie weer van morgen... Na een gezellige avond is het tijd voor de kooi; klaar om te wenden... snurk!
We zijn allemaal vroeg wakker van het geschommel van de boot; het blijkt nog harder te zijn gaan waaien (25-30 knopen) en de regen komt met bakken uit de hemel; Whitsundays is WETsundays geworden :-( Met onstabiele magen en een paar bleke bekkies vertrekken we naar White Haven -het mooiste strand van Australie- ook in de regen, maar toch... Iedereen is blij met een stukje vaste grond onder de voeten, maar ja, na een uurtje wandelen moeten we toch die boot weer op! Hard zeilen richting South Molle Island; zwembad, bubblebad, warme douche. We eten ook op het eiland samen met de crews van een aantal andere boten en ik zie een aantal bekenden van Fraser island terug. Het concept blijkt ook hier hetzelfde: eten, drinken en vrolijk zijn! Drankspelletjes, dansen op tafel en een vriendje/vriendinnetje scoren. Helaas voor mij... de prinsjes zijn wederom te jong, dus dan maar weer dromen... In het donker gaan we in ons rubberbootje weer terug naar onze zeilboot -wat al een avontuur op zich is- maar met een paar biertjes gedronken pas echt een uitdaging... met name het trapje op met golven van 3 meter. Uiteindelijk is iedereen aan boord en snel onder zeil.
De laatste dag is donderdag 'ik-blijf-vandaag-onder-dag'; het is zeker niet zachter gaan waaien of regenen, dus hard aan het werk om warm te blijven. We hijsen de zeilen en gaan hard naar huis; moe, toch wel voldaan en zeiknat komen we terug in Airlie Beach. Ook daar staan de straten inmiddels blank; het is de ergste regen in 7 jaar (waar was die weer-waarschuwing?) en we zijn er nog niet vanaf. De regen blijft met bakken uit de hemel komen en Airlie Beach wordt een eilandje, afgesloten van de buitenwereld. Geen bus of vliegtuig kan de regio bereiken, de hoofdstraat wordt een catwalk voor een doorlopende miss wet T-shirt verkiezing, geen van de lokale middenstanders komt op het idee om paraplu’s te gaan verkopen, verdwaalde krokodillen komen verontrustend dichtbij...
We zitten gevangen in Airlie Beach, drinken bier en dansen op tafel! Het is de sunshine state of mind, want buiten schijnt ie niet!
Zaterdagavond komt mijn redding; Virgin Air brengt me terug op het droge en ik ben op tijd terug in Sydney om op zondagochtend Vera en Sandra van het vliegveld te halen. Hoera, mijn zusje is in Australie; de zon schijnt weer!
uit de krant...
Towns stranded by floods
POLICE have urged motorists to avoid unnecessary travel around Townsville in far north Queensland with widespread flooding in the area.
Normally, the road runs from the Bruce Highway across flat plainland. But yesterday it was in the middle of an inland sea, after 300mm of rain fell in the area in 24 hours.
Residents have been warned that stray crocodiles could turn up in floodwaters and children must be discouraged from swimming.
Maar dan toch eindelijk... Airlie Beach; vertrekpunt voor mijn zeiltocht naar de Whitsundays!
's Avonds is er een briefing voor ons 3-daags avontuur en ontmoet ik de andere zeilers; we zijn met 10 en gelukkig allemaal 25+; 2x Israel, 2x Duitsland, 3x UK, 1x Australie; geen prins. De voorbereidingen bestaan uit het inpakken van een tasje met bikini, handdoek, tandenborstel en BYO -dus kopen van bier en wijn. De volgende ochtend (dinsdag 30 jan.) vertrekken we gezamenlijk naar de haven en huren onderweg nog een 'stinger-suit' die ons moet beschermen tegen gemene kwallen. Dan is het wachten op ‘decky’ Robin die ons meeneemt naar de boot. ff uitleggen... een decky is iemand die de boot schoonmaakt/-houdt, eten kookt en ons vermaakt en Robin is in dit geval een vrouw. De andere bemanning: Geoff -de zeer ervaren schipper- en Judd -hulpje van de schipper- leuk en lekker jong. We zijn compleet en kunnen vertrekken; alle hens aan dek! We varen op de Card, een racejacht dat in 1989/1990 heeft meegedaan aan de Whitbread-race (nu Volvo Ocean Race). Om met deze boot wedstrijd te kunnen zeilen zijn 24 man nodig; wij zijn met 13 dus er moet hard gewerkt worden :-) Grootzeil en fok hijsen en met veel wind gaan we hard op weg... naar lunch en een mooie plek om te snorkelen. Het is echt te gek! Zon, zee, zeilen... 't is goed genieten.
's Middags gaan we voor anker in een mooie baai; eerst zelf lunchen, dan de vissen voeren. Dat wil zeggen; wij snorkelen terwijl Judd stukjes brood in het water gooit. Er komen tientallen vissen voorbij zwemmen in de mooiste kleuren en de haaien laten zich gelukkig niet zien. Wel zeesterren, zee-egels en koraal in alle vormen en kleuren. Uiteindelijk weer op het droge zeilen we verder naar de eindbestemming van de dag; een baai bij Hook Island. Robin heeft heerlijk gekookt; vis van de bbq (ja, bbq aan boord), salade en pasta -helemaal goed! Wat alleen niet zo goed is zijn de donkere wolken die zich samenpakken boven de baai en de druppels die na het eten vallen. Het is maar een bui -dachten we- en drinken een biertje op het mooie weer van morgen... Na een gezellige avond is het tijd voor de kooi; klaar om te wenden... snurk!
We zijn allemaal vroeg wakker van het geschommel van de boot; het blijkt nog harder te zijn gaan waaien (25-30 knopen) en de regen komt met bakken uit de hemel; Whitsundays is WETsundays geworden :-( Met onstabiele magen en een paar bleke bekkies vertrekken we naar White Haven -het mooiste strand van Australie- ook in de regen, maar toch... Iedereen is blij met een stukje vaste grond onder de voeten, maar ja, na een uurtje wandelen moeten we toch die boot weer op! Hard zeilen richting South Molle Island; zwembad, bubblebad, warme douche. We eten ook op het eiland samen met de crews van een aantal andere boten en ik zie een aantal bekenden van Fraser island terug. Het concept blijkt ook hier hetzelfde: eten, drinken en vrolijk zijn! Drankspelletjes, dansen op tafel en een vriendje/vriendinnetje scoren. Helaas voor mij... de prinsjes zijn wederom te jong, dus dan maar weer dromen... In het donker gaan we in ons rubberbootje weer terug naar onze zeilboot -wat al een avontuur op zich is- maar met een paar biertjes gedronken pas echt een uitdaging... met name het trapje op met golven van 3 meter. Uiteindelijk is iedereen aan boord en snel onder zeil.
De laatste dag is donderdag 'ik-blijf-vandaag-onder-dag'; het is zeker niet zachter gaan waaien of regenen, dus hard aan het werk om warm te blijven. We hijsen de zeilen en gaan hard naar huis; moe, toch wel voldaan en zeiknat komen we terug in Airlie Beach. Ook daar staan de straten inmiddels blank; het is de ergste regen in 7 jaar (waar was die weer-waarschuwing?) en we zijn er nog niet vanaf. De regen blijft met bakken uit de hemel komen en Airlie Beach wordt een eilandje, afgesloten van de buitenwereld. Geen bus of vliegtuig kan de regio bereiken, de hoofdstraat wordt een catwalk voor een doorlopende miss wet T-shirt verkiezing, geen van de lokale middenstanders komt op het idee om paraplu’s te gaan verkopen, verdwaalde krokodillen komen verontrustend dichtbij...
We zitten gevangen in Airlie Beach, drinken bier en dansen op tafel! Het is de sunshine state of mind, want buiten schijnt ie niet!
Zaterdagavond komt mijn redding; Virgin Air brengt me terug op het droge en ik ben op tijd terug in Sydney om op zondagochtend Vera en Sandra van het vliegveld te halen. Hoera, mijn zusje is in Australie; de zon schijnt weer!
uit de krant...
Towns stranded by floods
POLICE have urged motorists to avoid unnecessary travel around Townsville in far north Queensland with widespread flooding in the area.
Normally, the road runs from the Bruce Highway across flat plainland. But yesterday it was in the middle of an inland sea, after 300mm of rain fell in the area in 24 hours.
Residents have been warned that stray crocodiles could turn up in floodwaters and children must be discouraged from swimming.
-
08 Februari 2007 - 11:05
Gabiepstraat:
Hé 10us, inmiddels de druppels weer een beetje opgelost in het altijd zonnige Sydney? Het is vandaag wéér donderdag, dussss mischien wordt het nog wel onderdag. Hier sneeuwt het nu heel hard en er is vandaag nog veel meer in aantocht. Een witte wereld. Van die Kroko's heb ik gezien op TV, in een zwembad. Even oppassen. Kus, Gaab. -
08 Februari 2007 - 11:18
Tries En Wen!:
Boehoehoe :-( VeraPera zit er dus echt??? We hadden zo gehoopt dat ze gewoon in Haarlem zat ondergedoken haha... Geniet nog maar lekker... Heel veel plezier met zn allen!!! Wij gaan nu weer gauw verder met sleeen!!! Tries is namelijk aan de buurt!!! Hahaa... We sturen wel een foto van onze sneeuwpop! XXX Tries en Wen! -
08 Februari 2007 - 12:32
Saskia:
Jij regen en wij de sneeuw, nee er zijn geen klimaatsveranderingen om zich druk over te maken :)
Jij heb er in iedergeval weer een mooi verhaal bij - nu veel plesier met je zus!
Groeten, Saskia -
08 Februari 2007 - 17:11
Paul Parisien:
He Tinus,
Goed dat Veer er ook weer is...kunnen jullie samen op zoek naar een klusje. Want volgens mij moet er wat verbouwd worden en dat is in dit geval niet mijn appartement.
Bon chance!
Paul -
08 Februari 2007 - 20:08
Diana:
Tsjong.. jij bent wsl een van de weinige die whitsundays in de REGEN hebt gezien.. gelukkig nu weer gezellig met je zus. Lekker genieten en liefs aan Vera. -
10 Februari 2007 - 02:12
Leen En Tamara:
Nou als ik dat zo lees over die Aussies, gaat down under toch met stip weer stijgen naar de: "willen we ook nog naar toe bestemming". Inmiddels hebben we de Peru reunie achter de rug. Was errug gezellig maar niet kompleet. Peter & Willy EN Angelique en Stefan uit elkaar, misschien leer je elkaar echt kennen op zo'n vakantie naar Peru? Wees maar blij dat je zonder prins bent vertrokken, wie weet wat er dan was gebeurd? Hee, tante, we blijven je volgen, hoor!
Leen&Tammy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
